10. Uweselenie Serca Bożego

Pan Bóg jest najszczęśliwszą istotą. Posiada On pełnię bytu i szczę­ścia, do której nic dodać ani z niej ująć nie możemy. Nie potrzebuje On nikogo - Sam sobie wystarczy - a jednak w niezmiernej miłości Swojej stworzył tysiące światów, w których odbija się Jego potęga, wszechmoc, mądrość, dobroć i wszystkie doskonałości. Stworzył też Pan Bóg i czło­wieka na obraz i podobieństwo Swoje, by podzielić się z nim własnym szczęściem na wieki.
Jakkolwiek ta drobna istota, jaką jest człowiek, nie jest Panu Bogu potrzebna do szczęścia - to jednak nie jest dla Niego obojętne czy on od­powie Jego zamiarom czy nie, a sprawia to ogromna miłość, jaką Stwór­ca darzy każde dzieło rąk swoich. Stąd to mówimy, że grzesznicy „ra­nią" Serce Boga, udaremniając względem siebie Jego miłościwe zamia­ry, a sprawiedliwi, czyli dusze święte „uweselają" Boga swym dobrym życiem i współdziałaniem z Jego łaską.
W litanii do bł. Bronisławy odmawiamy wezwanie: „Bł. Bronisławo, Serce Boże rozweselająca, módl się za nami!" W ten sposób czcimy Ją za to, że świętym swym życiem przynosiła radość Bogu i wynagradzała zniewagi, jakie Mu wyrządzają grzesznicy. A w jaki sposób to czyniła? Przede wszystkim unikając grzechu i prowadzących do niego okazji. Stąd u niej ta ostrożność w obcowaniu ze stworzeniami. Czy nie mogli­byśmy Jej w tym naśladować?
Ale samo unikanie złego nie wystarczy; trzeba jeszcze czynić dobrze, gdyż Pan Bóg posłał nas na tę ziemię po to, byśmy przez dobre uczynki zasłużyli sobie na szczęście wieczne, do którego nas stworzył.
Bł. Bronisława spełniała przez całe życie tę myśl Bożą, wykonując sumiennie swe obowiązki, ćwicząc się w cnotach, - pracując i cierpiąc dla Boga. Czy i my tego czynić nie możemy?
Tajemnicą i stopniem tej radości, jaką bł. Bronisława sprawiała Panu Bogu to miłość Boża. Ona to przemienia niepozorne nieraz uczynki na bardzo miłe Bogu i wielce zasługujące na wieczność. Bł. Bronisława dbała starannie o to, by miłość Boża wzrastała nieustannie w jej sercu. Usuwała więc z niego wszystkie przeszkody: jak grzech, nieporządne przywiązanie do stworzeń. Używała skutecznych środków do pomnoże­nia miłości Bożej, takich jak modlitwa, św. Sakramenty, a szczególnie Najświętszy Sakrament, który rozpala i utrzymuje ogień miłości Bożej w sercach naszych.
Tych wszystkich środków i my używać możemy, a w miarę stopnia naszej gorliwości i miłości pocieszać Serce Boże tu na ziemi, a kiedyś w niebie korzystać z obfitej miary szczęścia, jakie Ojciec niebieski zgo­tował tym, którzy Go miłują.